In Untitled (Bulletin), 2016 worden alle mediale, politiek-economische begrippen op een hoop gegooid en statisch voorgelezen door een schijnbaar neutrale vrouw, zoekend naar objectiviteit en een manier om de soms beladen, dan weer zakelijke, economische of volkse begrippen een open kader te bieden zodat de toeschouwer deze zelf terug aan elkaar kan rijgen en opnieuw vanuit het subject kan hercontextualiseren. Hierdoor lijkt de figuur in haar poging tot objectivering en neutraliteit uit haar rol te vallen: door de aaneenschakeling van willekeurige woorden, hun onderlinge contrast en de manier waarop ze robotisch met twijfelende tussenposen worden voorgelezen glippen er onbewust nieuwe, ongewilde betekenislagen uit voort. Maar net deze momenten van twijfel en frustratie tonen een heel kwetsbare kant van media en politiek als instrument: hun wanhopige drang om stevig vast te houden aan holle begrippen in een tijd waarin deze net lijken te vallen.